Songkran

Hoi iedereen!

Vorige week woensdag was het een feestdag hier in Thailand. We hadden dus een vrije dag ;)
We werden uitgenodigd op een ceremonie en feestje van de Kim en Srey Pov Cheng (de cambodjaanse studenten die ons onder hun vleugels hadden genomen de eerste dagen)
We hadden besloten eerst uit te slapen en dan nog even voor school te werken, voor we zouden vertrekken. Ik werd ’s morgens wakker helemaal oververhit. De elektriciteit werkte niet, dus ook onze airco niet. Man man man... Daar hebben we afgezien seg! Wij naar beneden om naar de bib te gaan, voor school werken (in de airco). Maar alles was gesloten. Dan hebben we buiten maar in de schaduw (in een best aangenaam windje) gezeten. Eigenlijk ook een beetje uit luiheid, want naar de 6de verdieping in die hitte met ons gerief, dat konden we niet aan. (hihi)
Na een tijdje, toch maar even naar boven geweest om ons klaar te maken en te vertrekken. Nu was dat eerste deel van de ceremonie al gedaan (datgene waarvoor je deftig gekleed moest zijn), dus we kwamen daar al lichtjes ‘underdressed’ aan in onze schooluniform rok. Terug naar huis gelopen (pak maar letterlijk gelopen, want we moesten snel zijn) naar ‘t 6de verdiep met den trap, omkleden in ons hete kamer en terug gelopen. Amai, ik heb hier al veel gezweet, maar die moment, dat kon ook tellen zenne!
Maar ik was toch blij dat ik was omgekleed, want we waren dan misschien nog altijd zwaar underdressed (was daar precies een galabal), maar alles was beter dan onze schooluniform.
Dan was het avondshow en feestje bij de Cambodjanen. Heel plezant geweest! Eerst deden ze om de beurt een klein optreden en daarna was het ‘fuifke’. Super toffe avond gehad! Steven was er jammer genoeg niet bij omdat hij ziek was, maar wij hebben ons wel super geamuseerd en vooral ook goed gelachen door de communicatieprobleempjes.

Donderdag en vrijdag hadden we terug stage. Met kleine oogskes na ’t feestje kwamen we ’s morgens om 8u aan op onze faculteit. Kregen we daar te horen dat ze vergeten waren ons te zeggen dat we er pas om 9u moesten zijn. Normaal zou ik al slechtgezind zijn geweest met de gedachte dat ik een uur langer had kunnen slapen, maar eigenlijk maakte het niet uit.
Ik ben hier heel den dag zo blij, dat er maar weinig is dat mij hier slechtgezind kan maken. YOLO! Hahaha
Deze twee dagen zouden we stage lopen in de ‘Thai alternative medecine’.
Daar keken we dus wel naar uit! Want dat zou weer iets heel nieuw zijn voor ons. Daar aangekomen, was het daar een heel moderne gelegenheid. We moesten onze schoenen uitdoen, voeten wassen en (zalige) sloefen aandoen. Ik vond het al geweldig!
Dan hebben we een rondleiding gekregen en heel de voormiddag een soort van gember geshild en gesneden (hier zouden we de volgende dag een balsem van maken). We moesten op de grond gaan zitten aan een matje, ik was naast dat matje gaan zitten, aangezien we daar met een stuk of 8 man zaten. Tot er een Thaise vrouw gebaarde dat ik moest opschuiven. Ik zat daar in mijn rok van ’t uniform, nu bleef die natuurlijk weer een beetje haken.. Daar zat ik schoon! En alsof het dan nog niet erg genoeg was, gaat die madam een groot laken halen om op mijn schoot te leggen (Amai dat was gênant, ik dacht dat ik daar al een grote schande begaan had, maar ze deed het uit pure vriendelijkheid, oef!) Op zich niet slecht, want mijn kledij was op ’t einde niet vuil! Haha
Op de middag gingen we buiten het ziekenhuis iets eten. Daar hadden ze spaghetti! Na twee weken niks anders als noedels en rijst, smaakte dat geweldig!
In de namiddag kregen we een thaise massage (Ik was een beetje van slag, maarja technisch gezien moeten we alles testen, vooraleer we het zelf kunnen leren eh. Hihihi! Leuke stage!)
Al moet ik zeggen, dat die massage wel echt niks voor mij was. Ik heb meer afgezien dan dat ik er deugd van heb gehad. Mijn madammeke, was wel héél hardhandig!
Ik dacht de hele tijd, ohneje ander plekje ander plekje! Duwen dat die deden! Ze stond ook gewoon recht bij u op dat bed, dat was met de kracht van dat volledige lichaam.
Je kent dat wel van in de film, dat die aziatische vrouwtjes zo op hun mensen staan en boven vasthouden aan zo twee palen. Awel, beeld u dat in, maar dan zonder palen!
Lichtjes overdreven hoor ;)
Maar het was met serieuze kracht! En ik dacht, ik mag dat hier niet laten zien. Dus ik had mijn ogen dicht en ik was zo wat op men wang aan ’t bijten. Tot er opeens naast mij ’t gordijn wat verder open ging en onze leerkracht (die ook een massage kreeg), vroeg ‘Are you okay Alien?’ Gênaaaaant!
Na toch maar even te bevestigen dat alles dik okee was, ging het verder.
Een dikke twee uur heeft de massage geduurd. Ik was blij toen het gedaan was!
Anna en Lotte hadden er blijkbaar niet zoveel last van.
De tweede dag begonnen we met relaxatieoefeningen voor je gezicht. Om dubbele kinnen en rimpels weg te doen. Ik heb heel goed opgelet! Vooral voor de dubbele kin ;) haha.
Dan hebben we nog enkele technieken voor de thaise massage geleerd (Ik ga het op niemand oefenen hoor, dat wil ik jullie niet aandoen!)
En dan nog onze balsem gemaakt (soort van tijgerbalsem). Mijn ogen pikten enorm, want voor wie het kent, het is een enorm straf goedje.
Dan hebben we nog elk een potje meegekregen.
Twee heel leuke stagedagen geweest met enorm fijne mensen en heel veel bijgeleerd over vanalle kruiden. Ik zou erover willen vertellen, maar ik ben er ondertussen al wel wat van vergeten. Hihi.. (En voor zij die mijn lange blogs niet aankunnen, ist ineens een blad korter, hihi)

Vrijdag na onze stage hebben we onze valiesjes ingepakt om naar Bangkok en Chiang Mai te gaan. We hadden deze week een week vrij omwille van Thais nieuwjaar. En aangezien dat wij geen stage mogen doen zonder onze begeleidende leerkracht, konden we ook niet gaan. (alles is hier nu gesloten)
Na een lange rit in het busje, de gewone bus en nog een stuk te hebben gestapt, kwamen we na 4u -eindelijk- aan in ons guesthouse. Het is een kleine 120 km van ons kot verwijderd, dus we hebben er wel enorm lang over gedaan.
Daar aangekomen bij een super grappig mevrouwtje, waren we terug gelukkig. (Ik heb toch maar even gecheckt door af en toe mijn belangrijke vraag te stellen; ‘Wie is er nog gelukkig?’)
Onze kamer was op zich vrij proper. Veel spinnenwebben en enorm veel muggen, maar voor de rest kon ik het nog aan. De wc bril hong vast met een saté stokje en alles was vrij open. Maar goed, wat maakt het uit, dat verblijf koste geen cent. We zijn dan nog iets gaan eten en de buurt een beetje gaan verkennen, we verbleven vlakbij Khoa San Road, dus we zaten qua locatie heel goed! Hier ook terug voor het eerst Westerse mensen gezien, ik snap nu waarom mensen zo naar ons gapen, wij konden zelf ook niet meer stoppen met kijken, precies alsof we uit een godvergeten gat kwamen.

Zaterdagochtend zijn we naar het Grand palace geweest. Na wat misverstanden met de taxichauffeur (hij dacht kings palace, een of ander hotel) zijn we dan toch op onze bestemming geraakt.
We waren goed op tijd daar, maar het was er enorm druk en vooral heet. Je mocht niet binnen in een short en een topje, dus ik moest mijn vestje aandoen en binnen een doek gaan lenen om rond te binden als rok. (Lekker fris zenne, NOT!)
Volgens mij was heel China op dezelfde moment als wij daar, want amai. Die waren met zen vele! Allemaal met parassollekes (heb ik er duizend van tegen mijn kop gekregen) en met hun gebrul. Best een onbeleefd volk, daar was ik even van geschrokken. Dat waren we niet meer gewoon, na twee weken hier in Bang Saen.
Na hier even te hebben rondgedoold en -vond ik- veel te veel inkom te hebben uitgegeven voor wat het uiteindelijk was, gingen we terug buiten. Die warme kledij terug uit (FREEDOOOOM!) en gebeld naar onze companen voor de komende twee dagen. We hadden afgesproken met Hein en Ben (twee studenten van Thomas More Geel, die hun stage doen in Bangkok). We zijn dan met zen viertjes naar een andere tempel gegaan in een tuk tuk (voor de eerste keer, wat een ervaring!) Eigenlijk was dat ding precies niet gemaakt voor 4 mensen mee te nemen, want ik zat nogal dubbelgevouwen en elke keer als we in een bocht gingen, ging dat karreke precies omkappen. Maar goed! Het was allemaal wel grappig!
Dan zijn we met zen 6 naar de tempel van de liggende boeddha geweest. De inkom koste 5x minder en ik vond het eigenlijk ook wel veel mooier.
Heel imposant boeddha beeld, ik wist niet dat het zo groot ging zijn.
Leuke babbels gehad met Hein en Ben, het was eens plezant om Vlaams te kunnen praten en ervaringen te delen. Daar hebben we denk ik allemaal deugd van gehad.
Dan zijn we iets gaan eten en hebben we nog een caféke gedaan.
’s Avonds zijn we ergens aan Khoa San Road gaan eten en voor het eerst écht gaan feesten, daar hadden we zin in.
Dat eten was in ieder geval gene stoef. Ik had iets met varkenvlees, ik kon mijn vork al niet in dat vlees prikken, zo hard was het. Als ik dan met volle kracht, die vork erin kreeg en eens op het bord tikte, was dat precies alsof ik dat met een steen aan het doen was, lekker hoor! Niet te eten, maar ik heb toch goed kunnen lachen. Wakker lag ik er niet van ;)
Daarna gaan feesten. De drank kwam daar in emmertjes en dan 1+1 gratis. Dat is daar stevig gegaan, maar goed, heel plezant!
En wat muziek waar we konden meezingen, dat was ook wel eens aangenaam. Want met dat getjingel van hier, kan je ook wel meezingen, maar of dat dan juist is... Wie zal het zeggen!
Zondag gingen we naar de floating market. We hebben er wel geen goeie uitgekozen denk ik, want er waren maar een stuk of 5 bootjes. (Normaal is dat een soort van markt, waar de marktkramers in bootjes op een rivier zitten) maar bij ons was dat niet echt het geval. En het was super klein. We hebben daar dan wel een boottochtje gedaan met een erg grappige dame die de uitleg gaf door een micro’tje.
Ze vroeg dan uit welk land je kwam en zei dan zo enkele woordjes, die ze dan zo ergens eens geleerd had. Ik heb goed kunnen lachen!
Vooral toen ze zei dat er in het water ‘big fish and crocodiles’ zaten. (want ik dacht dus dat dat ook een mopje was) tot ze zei; ‘I see crocodile’ en ik er ook echt ene zag.
Dan hebben we nog wat vissen gevoederd. (Beetje vies, want die kwamen dan met zen duzend naar boven en die waren gigantisch. Ik zat toch even int midden van da bankje, want van dichtbij had ik het snel gezien. (hihi)
Na dat hele avontuur zijn we terug met zen 6 naar een skybar geweest. Super leuk!
We hebben daar de zonsondergang bekeken en daar dan nog even gezeten.
Eentje gedronken, want ne cola was daar €5,5 ongeveer.
Dan zijn we terug gaan feesten in Khoa San Road en na twee uur slapen terug opgestaan om naar het vliegveld te vertrekken voor onze vlucht naar Chiang Mai.
Eens we met klein oogjes en een iet wat borrelend maag- en darmstelsel waren aangekomen in het vliegveld, ging het allemaal vrij vlot.
We kwamen vrij snel aan in ons hotel. Ik was er helemaal klaar voor, hotteleke met een zwembad. Ja dat zag ik wel zitten ;)
Daar aangekomen, was dat enthousiasme meteen een beetje minder. Vrij oud hotel, vieze kamers en vooral héél enge en vuile badkamer. Maarja, we hadden een zwembad en het bed was zalig! Na drie weken op een plank, was een bed dat een beetje inzakte, echt wel hemels!
In Chiang Mai was de temperatuur een stukje hoger dan bij ons en Bangkok, dus we moesten enorm veel drinken om onze droge mond de baas te kunnen (ik stak het eerst op de nadorst, maar na drie dagen nadorst, besef je dan toch dat het daar niet aan lag)
De eerste namiddag hebben we niet veel gedaan. We hebben wat gezwommen (zalig!) en wat kalm aan gedaan.

Dinsdag zijn we vroeg in de ochtend vertrokken naar ‘Doi Suthep’. Een tempel op een heel hoge berg. Na zo mottig als ne prei daar te zijn aangekomen (die bochtjes in da camionneke, waren niet zo aangenaam), moesten we even op ons positieve komen voor we de 309 trappen nog gingen trotseren.
We waren speciaal goed vroeg gekomen, zodat het nog niet té warm was. Al daalde de temperatuur ’s nachts ook niet onder de 35 graden. Maar toch, het was een groot verschil.
Eens daarboven aangekomen was het wel écht de moeite waard (en vielen de trappen véél beter mee dan gedacht). De inkom was 30 bath (beetje minder dan een euro) en het was er echt prachtig. Groot verschil met de inkom van het paleis in Bangkok (500 bath).
Ik vond dit wel het mooiste dat ik heb gezien. Allemaal in openlucht en een heel vredige sfeer. Ik kreeg er op slag een warm gevoel van! We hebben dan even aan de bel geslingerd om te laten weten aan de Boeddha dat we er waren (dat is schijnbaar de rede daarvan, schiet me ni dood als ’t verkeerd is).
In het midden was er dan nog een soort van tempel (ook openlucht) waar je een pleintje had met allemaal boeddha’s rond. In het midden stond er dan een soort van gouden toren/tempel, waar je rond kon stappen om te bidden. De rest had daar niet echt zin in, maar ik heb dat dan toch ook even gedaan. Ik ben niet echt gaan bidden, maar ik heb gewoon al die andere mensen nagedaan.
Ik denk dat ik niet opviel. (Allicht wel, maar maakt niet uit. Ze hebben me er niet uitgesleurd, dus iets verkeerd zal ik wel niet gedaan hebben).
Heel speciale ervaring!
Daarna zijn we naar de ‘Wat Chedi Luang’ geweest, een soort van ruïne tempel.
Met de rest van de tempels hebben we het ondertussen al wel gehad, dus we bezoeken enkel de speciallekes nog.
Dan zijn we nog iets gaan eten (in Chiang Mai overal super lekker gegeten en eerlijk gezegd allemaal westers. We moesten ervan profiteren. Want de komende weken is het terug rijst en noedels, haha). Daarna zijn we naar ons hotel gegaan, het was ondertussen net middag gepasseerd en de hitte was niet vol te houden.
In de namiddag ging het er ‘frisser’ aan toe. Hier was dus Thais nieuwjaar begonnen (Songkran). We gingen onszelf een fancy waterpistool kopen en we waren er klaar voor.
Hier is het de gewoonte dat dan alle mensen op straat komen en elkaar kletsnat spuiten met waterpistolen of emmers over je kappen.
Dit was echt een super leuke ervaring! In het begin vond ik het zo wat raar, maar na een tijdje, als je het kind in jezelf weer helemaal hebt losgelaten, was het echt hilarisch!
We hebben ons weer goed kunnen uitleven.

Woensdag was het een beetje hetzelfde. Weer iedereen nat sprieten en goed gelachen.
Enkel ’s morgens was even de mop eraf toen Anna een dikke kakkerlak in ons kamer ontdekte. Ik ben men bed niet uitgeweest tot Lotte (vanuit een andere kamer) het beest is komen wegdoen, haha. ’s Avonds was er dan een ceremonie vlak aan ons hotel en wij wachten tot het ‘vuur’ weer losbarste, maar het was duidelijk gedaan met schieten.
Dan zijn we maar terug naar ons hotel geweest en hebben we daar maar wat biertjes gedronken en nog mensen leren kennen. Uiteindelijk terug naar onze kamer, want het was buiten nog 39 graden en dat kon ik niet meer af om 11u ’s avonds. Het is hier nu wel abnormaal warm, de mensen hier zeiden ook dat het niet normaal was. (Dat moet dan weer juist als ik hier ben)

Donderdag was onze laatste dag. We hadden het na drie dagen watergevechten wel een beetje gehad, dus we hebben vooral nog genoten van de laatste keer zwembad voor we terug naar de luchthaven moesten vertrekken.
Droge kledij aangedaan, valiezen ingepakt en vertrokken. Taxi’s reden niet, dus we kregen het al een beetje warm. Dan moesten we maar de ‘wen’ in. (die rode camionetjes met een open deur vanachter en open ramen. Ik wist van de dagen ervoor, dat degene die daar inzaten nog het hardst nat gemaakt werden van al. Dit was dus ook bij ons het geval, we waren eigenlijk al zeiknat toen we eindelijk in de wen zaten, maar daarna bleven we er ook niet van gespaard.
Dat vond ik wel iets minder aangenaam, aangezien ik echt wel kletsnat de luchthaven binnen kwam. Maar goed, het was nog best grappig.
Vrij vlotte vlucht en eens in Bangkok terug aangekomen, moesten we nog een oplossing zoeken om naar huis te gaan. Taxi bleek de enige oplossing (het was te laat voor het busje)
Je moest daar dan een ticketje nemen en er waren 100 mensen voor ons.. De moed zakte even in mijn schoenen. Maar het ging daar allemaal vrij vlot. Eens we eindelijk na een heel gedoe in de taxi zaten gepropt, was het nog een goeie 2u rijden naar huis.
Op zich ging dat vrij vlot en in plaats dat de taxichauffeur ons voor de universiteit afzette, reedt hij nog helemaal tot aan onze ‘dorms’. Zalig!

Vrijdag, zaterdag en zondag worden dagen om voor ’t school en nog wat Songkran vieren. (Hier in Chonburi vieren ze een hele week in plaats van drie dagen, lucky us!)

Voila, amai mijn handen doen pijn van ’t typen, maar dat was ‘t! Tot de volgende!

Xoxo

Weetjes:
- Als je verbrand bent, moet je eiwit een beetje opkloppen met een vork, op je lijf smeren en laten drogen. Daarna afwassen en het zou weg zijn. Geleerd in Chiang Mai, maar nog niet getest.
- Thais nieuwjaar is jaarlijks in deze periode hét feest van het jaar. Iedereen komt de straat op en maakt elkaar nat. Super leuk!
- In sommige tempels zijn geen vrouwen toegelaten