Getting to know the area

Hoi iedereen!

Hier ben ik al met een volgend verhaaltje. (tis nen berg, zet u maar schrap)
Vrijdag hebben we is goed kunnen uitslapen, allee een poging gedaan. Ik kan mijne draai nog niet goed vinden in da bed hier. Beetje de rare omgeving denk ik en tis nogal ne steen. (Ik weet ni of dat ik dat al gezegd had, maarja ik val wel dikwijlder in herhaling eh, haha)
Rond de middag zijn we met de Cambodjaanse studenten gaan lunchen, nadat we een dik uur ervoor ons ontbijt nog maar hadden gegeten (de gesneden watermeloen en de kiwi met ijsblokjes, die van op de foto’s. Goei gerief!)
Voor de eerste keer ‘sticky rice’ gegeten, ook lekker! Voor de rest hadden die manne wat voor ons besteld, want wij verstonden van die kaart geen fluit ;). Eerst kwamen ze met rieten geweven kokertjes aangelopen (ik weet niet goed hoe ik het moet beschrijven, ik ben er vergeten een foto van te nemen met al mijn verontwaardiging daar) daar bleek dus de rijst in te zitten. Dan kwam er iets langwerpig bruin op tafel, waarop Anna direct zei; wa is da jong? Is dat een insect? (gelukkig int Nederlands, haha) dat bleek vis te zijn (niet te herkennen) daarna kwamen er zo nog wa pikante potten en iets da precies gekookt was in zeewater met dan nog 7 potten zout in verwerkt. Alles was keiiii lekker, behalve dat laatste schoteltje (niet te fretten!).
Toen dat we die vis zo wat hadden leeggeplukt (nog een beetje wennen aan de rare manier van eten) en Kim (cambodjaanse jongen) de vis omdraaide, hadden we door waar de kop zat. Goed gelachen ;)
Dan hebben ze ons de weg gewezen naar het winkelcentrum, want we hadden nog heel wat gerief nodig voor in onze kamer.
Eens daar aangekomen (lekker bezweet) was dat daar ook weer een soep. Super warm en alle lichten uit. Ik dacht ja, die willen het donker maken om het niet nog warmer te maken binnen, dan zagen we dat alle standjes dicht waren. Wij nog niks door, misschien een siësta, zei ik nog. Tot er een man naar ons kwam en zei dat alles gesloten was omwille van een bom. Ik begon gelijk nog meer te zweten dan ervoor, maar het bleek allemaal niet zo serieus te zijn als we dachten. (Geen paniek!)
Dan zijn we voor het eerst meegegaan op de pendelbus van de universiteit. Wel handig om zo een overzicht te creeëren over de campus. Want amai mannen, ik kan er hier nog altijd niet aan uit.
Tegen de late namiddag/avond zijn we naar het strand gegaan. Al was er geen strand meer, want het was vloed en dan komt de zee tot aan de dijk (en wild dat die is, het spetst daar soms een paar meter hoog, maar dat is nog best aangenaam). We hebben daar dan ook ergens nog wat cocktails gedronken en ook gegeten. Voor 6 cocktails en een bord heel goei eten amper 6 euro betaald (ik denk dat het zelfs minder was), dus dat hebben we hier goed gedaan)
’s avonds wouden we nog gezellig wat aan onze ‘dorm’ zitten om wat bij te kletsen en ook zodat Steven niet alleen zou moeten zitten, maar aangezien wij daar ondanks onze deetspray een levend buffet voor de muggen waren, hebben we niet zo lang meer buiten gezeten.

Zaterdag hebben we iets langer geslapen. Vooral Lotte en Steven hadden nog steeds een beetje last van de jetlag. Bij Anna en mij ging het beter. Het was al bijna middag toen we beneden wat op dreef waren om iets te doen. We namen weer de pendelbus naar de hoofdingang van de campus en deden daar een poging de straat (van de ingang van de campus) over te steken. Met dat drukke verkeer en de 4 rijvakken dat we moesten trotseren, stonden we daar toch een beetje als een bende bange duifjes. Het eerste rijvak waren constant brommertjes, het tweede auto’s en dan was er een tussenstukje en twee rijvakken in de andere richting. Met ons gesukkel, kregen die mannen van de security een beetje medelijden -denk ik- (of konden ze de het niemeer aan van ’t lachen => met die taalbarrière is dat hier wa moeilijk te verstaan, hahaha) hebben ze dan het verkeer even tegengehouden voor ons. Wij wat onhandig en onnozel de straat over en al lopend zo wat aant buigen met ons handen samengevouwen. Jongens jongens, die mannen konden niemeer. We zijn dan terug naar het winkelcentrum gewandeld en hebben daar wat inkopen gedaan en pizza gegeten. (niet echt thais, maarja dat kan ik hier nog wel genoeg eten denk, haha)
Daar heb ik denk ik duizend keer gewenst dat ik een klein fijn poppemieke was, schoon kleren dat ze hier hebben, maar niet voor mijn lengte en breedte, hihi. Ik ben jaloers!
Daarna zijn we wat komen afkoelen in onze kamer en heb ik voor ’t eerst met ons mam, pap en Stef gebeld. Erg fijn om ze eindelijk eens ‘live’ te horen. Want ik had toch zo is de nood om alles int ‘echt’ te vertellen. Al moest ik zoveel zeggen dat ik niet wist waar te beginnen en precies nog niks heb gezegd, haha.
Dat mis ik hier wel een beetje, alles kunnen vertellen als ik iedereen kan zien en echt een conversatie kan voeren. Ik heb natuurlijk Lotte, Anna en Steven en de studenten van hier, maar die 6 of 7 mensen zijn natuurlijk niet hetzelfde als die duizend op het thuisfront (bij wijze van spreke).
Daarna zijn we opnieuw naar de zee geweest (ik noem het nu zee, want het was rond hetzelfde tijdstip als de dag ervoor, hihi)
Daar hebben we dan even gezeten en kennis gemaakt met een overvriendelijke thaise dame. Ze heeft ons wat tips gegeven hoe we ervoor kunnen zorgen dat de mensen ons ni int zak zetten in de winkel en nog wat dingen die we zeker gezien moeten hebben in de buurt. Wel leuk ;)
Daarna zijn we gaan eten op de dijk (het waait daar gigantisch hard, dus dan voelen we de hitte niet zo)
Hier hadden we op de menukaart wat verkeerd gekozen. Anna en ik hadden echt iet grellig. Een vieze brij, grellig pikant met wat zeevruchten in en een potje rijst (amai, sjans dat we dat nog hadden). Ik heb dan de octopus eruit gegeten en die vettige brij eraf geschraapt en de rijst opgegeten. Menne mond stond in brand en ik moest er bijna van bleten, zo pikant. Maar soit, dat heb ik dan ook weer overleefd.
Tegen dat we terug aan onze dorm waren, was het een uur of half 10 en hebben we onze was gedaan.

Vandaag zijn we al iets verder van huis geweest. Een echte stapdag achter de rug ;)
We zijn naar het winkelcentrum geweest om iets te gaan eten.
Twee cambodjaanse studenten gingen met ons mee om daarna mee op stap te gaan. We waren weeral gelijk van slag toen die eerst gingen betalen alvorens iets te eten te halen. Bleek dat je een soort van klantenkaart moest opladen, die je dan daarna aan verschillende kraampjes kon gebruiken als betaalkaart (je moet ’t hier maar weten eh). Heel goed gegeten en gedronken, weer voor nen euro of 3!
Daarna hebben we een soort van busje genomen richting The Wang Saen Suk Monastery Garden. Dat was een soort van park waar allemaal beelden stonden die vanalle straffen uitbeeldde wat er gebeurde als je iets slechts had gedaan. Bv een moord, verkrachting, stelen, liegen, je plichten ontlopen,... Een bende grellige beelden! Amai, ik was er gelijk niet goed van. Ik heb een paar foto’tjes geselecteerd hier beneden. Er staan er meer op mijn facebookpagina. Ook voor het eerst een echte monnik gezien (Ik heb er geen foto van getrokken, want ik weet eigenlijk niet of dat wel mag.)
Daarnaast was een klein meertje met gigantische vissen, echt kanonnen van ne halve meter lang en geweldig dik. Er zwommen ook wat schildpadden tussen.
Dan zijn we naar het strand gewandeld. Dit keer het échte strand. Wij dachten dat we de vorige dagen het strand hadden gevonden, maar daar was eigenlijk weinig te zien. Dit was wel een ontdekking. Wel een vieze zee, amai. Maar ook al hadden we er niks van gezegd ofzo, ze begonnen er zelf over dat het water hier vuil was en dat je als je naar Pattaya zou gaan (dik uur verderop) het water er veel beter uitzag. Vond ik wel leuk, want ik weet niet of ik er happig op ben om hierin te zwemmen. Tot nu toe nog niet gedaan ;)
Dan hebben we over het dijkje gelopen en langs duizend eetkraampjes gelopen. Niet echt hygiënisch, aangezien alles er op bordjes in de zon ligt.
Dan zijn we getrakteerd door Vannda (een van de studenten die met ons mee was) op een hapje van een kraam. Ik denk dat het bamboebladeren waren (er lagen bamboestokken naast, het zag eruit als prei bladeren. Ik ken er niks van, hihi) die dan gebakken waren op een bbq en dichtgedaan met nietjes. Je moest dat dan openbreken en dan kwam daar zo wat ne vieze smurrie uit. Dat moest je dan opeten (niet het blad) Best lekker! Iets gemaakt met cocos en voor de rest konden ze het niet uitleggen wat erin zat. Ik vond het niet slecht ;)
We hebben dus voor de eerste keer streetfood gegeten ;)
’s Avonds zijn we dan samen met Kim en Milly (Thais meisje) gaan eten in een best wel, ik moet het zo zeggen; gortige tent. Wa palen bijeen met een zeil erover gespannen, heel onhygiënisch ook... Maar echt! Zoals je u voorstelt van in de boekskes de sloppenwijk bijna. Maar ik moet zeggen, het beste wat ik gegeten heb tot nu toe. Een soort soep met groene noedels (nooit gezien) met varkensvlees in een soort zoete korst (niet echt korst, maar het is wat moeilijk te beschrijven. Ik zal er een foto’tje bij posten) en wat groentjes in. Mijn maag en darmen doen nog niks raar, dus ik denk dat het wel okee is, haha. En voor 1,11 euro gegeten en gedronken, mannekes, dat is hier niet gewoon.
Het heeft vandaag ook voor de eerste keer geregend. Dat begon nog vrij rustig, maar dan ineens, wooooow, serieuze bui. Maar dat mocht van mij, ik dacht dan koelt het wat af. Alleen die verkoeling was van korte duur, want nog geen 10 minuten later, was het alweer goed warm.

Morgen begint onze eerste stagedag. Allee, nog geen echte stage. Want we hebben zo wat oriëntatie door de campus in de bibliotheek, aquarium (ze hebben hier dus ook een gigantisch gebouw met vissen, zo heb ik het toch begrepen) en nog een derde plaats, die ik even ben vergeten, haha. Ik denk het computer centrum ofzoiets. Het zal wel goed doen, dan weten we misschien eindelijk waar we moeten zijn.
Misschien ook de eerste dag dat we ons knappe uniform moeten dragen. Ik durf er al bijna gene foto van posten. Dinsdag de eerste echte stagedag. We werken dan met zen 4 samen in een ziekenhuis. Woensdag is mijn eerste dag alleen in de ‘baby clinic’. Spannend!
Ik ga wel blij zijn. Dan kunnen we misschien wat meer mensen leren kennen. Ik ben heel dankbaar dat we zo goed worden opgevangen door die studenten die ons altijd meenemen, want ik moet zeggen, ik voel me wel een beetje geïsoleerd. In Lier ben ik een drukte gewoon, met steeds in en uitloop van mensen in mijn kamer en dat is hier natuurlijk niet. Lotte en Anna zitten tot nu toe al elke avond op mijn kamer om mij gezelschap te houden, maar voor de rest zien wij hier niemand op de gang. Dus ik hoop de komende dagen wel wat meer contact te leggen.
We zien wel hoe het loopt! Ik hou jullie op de hoogte, tot snel en een vrolijk Pasen iedereen!

Xoxo

PS: Alvast een gelukkige verjaardag aan mijn vava! Drie dikke zoenen! xxx

Weetjes:
- Ik ging eigenlijk schrijven; Na 4 dagen tropisch Thailand ben ik nog steeds zo wit als printpapier. Ma nu heb ik toch wel niet juist wat verbrande vlekken gespot zeker? ;)
- Zo graag als wij een bruin kleurtje willen krijgen door de zon, willen de mensen hier wit worden. Je vindt hier er hier vanalles voor. Wij hebben tandpasta met whitening, hier hebben ze zonnecrème met whitening en vanalle body crèmes. Stel je voor, het zou bij ons in de rekken blijven staan denk ik.
- Als iemand je bijna omver rijdt (ik ben al 10x bijna overreden met dat druk zot verkeer), moet je buigen en je handen samenvouwen om de persoon te bedanken dat die je niet omver heeft gereden. Wij zouden al op den auto vliegen en wat beginnen vloeken en tieren enzo, maar hier moet je dankbaar zijn. Mensen remmen ook niet als je oversteekt.
- Met mes en vork eten ze hier niet. Alles met stokjes ofwel met lepel en vork. Met lepel en vork, dat gaat vanzelf, maar die stokjes... Mannen mannen, daar moet ik nog mee oefenen hoor!
- Wanneer je op restaurant of in de bar de kaart krijgt, blijven ze staan tot je gekozen hebt. Soms met zen drie of vier tegelijk.
- Ze schenken ook je drinken in en als je glas bijna leeg is, komen ze bijvullen en dit dan de hele tijd. Soms een beetje ongemakkelijk
- Goeiendag, danku, daag, alles wa da ge hier doe is met een buiging en de handen samengevouwen. Wij lopen hier dus heel den dag zo (letterlijk) ook omdat we niet goed snappen wanneer we dat nu wel en niet moeten doen. Wij doen hier iedereen maar na en toen die buiging maar.
- De campus is gigantisch, maar we zijn hier al alom bekend. Ik denk dat ze hier heel den dag plezier met ons hebben. Vooral de security aan de campus ingangen heeft telkens hun portie lachen gehad wanneer wij er zijn gepasseerd denk ;) er is er eentje bij die altijd salueert of hoe heet dat nu weer? (zo een geef acht! beweging. Hahaha, ik weet niet hoe ik het moet beschrijven, hihi) Ik voel mij hier soms wel een belangrijke hoge pief!
- Ze rijden hier soms met 4 op een brommertje
- Ik heb plakband gekocht en heel men vliegendeurtje afgeplakt (er komt hier geen beest meer binnen hoor, onmogelijk! Hahaha)